Manisaya ilk gidişin olduğu için Manisa tarzanı hariç herkes seni görmeye geldi,hem de toplaşıp toplaşıp geldiler.E tabi nerde görücekler böyle güzel kızı Manisada.
Manisada Özen Grupla tekrar buluştuk ertesi günü de beraber geçirdik Kerem evi başımıza yıkana kadar.Onları uğurladıktan sonra babaannen ve deden seninle hasret giderdiler. Babayı haftasonu gelmek üzere gönderip seninle beraber 1hafta Manisada kaldık.
(İşte ilk büyük mola mekanımız..Manisaya bağlı Güzelköy ..)
Haftanın yoğunluğundan ziyade unutulmayacak olansa dönüş yolculuğumuzdu. Seni yola hazırlamadığımız için yorgunluğun bedelini ağır ödedik.Manisa sınırından çıkamadan 45er dakikalık molalar vermeye başladık seni sakinleştirebilmek için. İzmite geldiğimizde ise gözyaşların öyle dayanılmaz raddeye varmıştı ki sesin kısılıyordu ağlamaktan ve o noktada artık ben de dayanamadım , baban dikiz aynasından ikimizi de gözyaşları içinde gördü. Ben soğuk aldığım için iştahsızdım ve süt yapamamamın moral bozukluğu biryandan senin açlık krizin bir yandan yetmezmiş gibi arabayla yolculuk da seni sinir edip delicesine ağladığında dünya bize dar oldu. Eve vardığımızda Manisadan çıkalı tam 12saat olmuştu..
