Muzipo günleri

Uzun zamandır ilgilenemedim blogla. Malum kreş başlangıcında moralim bayağ bozulmuştu ve nerde hata yaptık diye dönüp durmaktan kitap karıştırmaktan uzman araştırmaktan ve eksik kalan güveni tesis etmeye çalışmaktan burayı düşünecek halimiz kalmamıştı.

Boğaziçi park denen kreşe seni bir daha götürmedim keşke hiç de götürmeseymişim hatta sen rıza göstermeden sınıfa götürmelerine izin vermeseymişim. Oradaki korku seni babanla bile tek başına bahçeye inemeyecek pozisyona getirdi.

Muzipo kozyatağında haftada iki gün hareket eğitimi ve faaliyet eğitimi almaya başladın 1 ay seninle derslere girdim beni her istediğinde gördükçe bana da akendine de güvenin arttı ve 1 ay sonunda anne artık girme sınıfa diye kendin söyledin . Ilk birkaç hafta yine sınıftan çıkıp beni kontrol edip geri gittin şilmdilerde ise ilk saat bir tedirginlik oluyor sonra herşey yolunda üstelik bu okulu çok sevdin kendin istiyorsun oraya gitmeyi.

Öğretmenleri de çok sevdin burada ve başlarda ay hiç oturmayı sevmediğin boyama ayağılacağı zaman oylayın puflayıp protesto ettiğin derslerden büyük keyif alarak çıkıyorsun. Senin okula karşı geliştirdiğin bu tutum da bizi çok mutlu ediyor tabii ki.