Sevgili Bade'cik;
10.Mart'ta 1ay kontrolümüze gittik ve oldukça yoğun bir program geçirdik. Önce boy,kilo..vs kontrollerin yapıldı ardından doktora hazırladığım soru bankasının cevaplarını aldık. 1 aylık bebek kontrolü prosedürü gereği kalça ultrasonu çekilip kemik yapısı kontrolü yapıldı. Ardından 1.ay aşısı olan hepatit B aşısının 2.dozu vuruldu, ardından işitme yapılması için Kadıköy'e indik ve hepsini atlattık neyse ki...
Babaannemizi ve kocaman anneannemizi geçen hafta yolculadıktan sonra haftaiçi anneanne desteğiyle Bade'nin üstesinden gelmiştik.
Gelgelelim haftasonu başbaşa kaldığımızda Bade şov yaptı. Ne yatmak bildi, ne uyumak bildi ,ne susmak bildi... Kucağımızda pışpışlamakla başa çıkamadık,cumartesi günü parka götürdük arabaysıyla pusetine koyup.Düşündük ki yorulup evde uyur, biz de dinleniriz biraz. Bir defa puseti reddederek bize ilk sinyali verdi bunun bir çözüm olmadığına dair. Bebek arabası ve puset elimizde Bade kucağımızda parkta bir tur attık . Eve geldiğimizde Bade'de yorgunluktan eser yoktu. Akşam bir de banyo yaptırdık yorgunluğunu anlayıp uykuya geçsin biz de dinlenelim diye. Velhasıl bu numara da tutmadı.Cumartesi gecesi bölük pörçük uykunun yanısıra pazar sabahı da 6:30 da mesaimiz başladı.Gözlerimizin altları mosmordu sabah . Öğleden sonra Ayşe Teyzesinden yumurtalarını almaya gittik ve döndüğümüzde evimizin havasından mıdır suyundan mı bilinmez gene şovuna devam... Artık Bade'nin ihtiyaçlarına yetişemediğimiz noktada pes ettik ve nolur uyu biraz diye yalvarıp yakarmaya başladık.. Dualarımız 4saatliğine kabul oldu.. Sabaha karşı 3:30 da ayaktaydık ve adeta imam gibi bekledik ezanı ama beklemek yetmedi , cemaate namazı kıldırıp herkesi evine yollayıp sabah 6:00ya karşı yattık...Sabah da babasını işe uğurlamayı vazife bilen Bade'me baktıkça sinirden gülme krizlerine girdiğimi farkettim.
Sonuç olarak çocuk yetiştirmek konusunda söylenenler kifayetsiz kalıyor , açıkçası tarifi yok..
Gelgelelim haftasonu başbaşa kaldığımızda Bade şov yaptı. Ne yatmak bildi, ne uyumak bildi ,ne susmak bildi... Kucağımızda pışpışlamakla başa çıkamadık,cumartesi günü parka götürdük arabaysıyla pusetine koyup.Düşündük ki yorulup evde uyur, biz de dinleniriz biraz. Bir defa puseti reddederek bize ilk sinyali verdi bunun bir çözüm olmadığına dair. Bebek arabası ve puset elimizde Bade kucağımızda parkta bir tur attık . Eve geldiğimizde Bade'de yorgunluktan eser yoktu. Akşam bir de banyo yaptırdık yorgunluğunu anlayıp uykuya geçsin biz de dinlenelim diye. Velhasıl bu numara da tutmadı.Cumartesi gecesi bölük pörçük uykunun yanısıra pazar sabahı da 6:30 da mesaimiz başladı.Gözlerimizin altları mosmordu sabah . Öğleden sonra Ayşe Teyzesinden yumurtalarını almaya gittik ve döndüğümüzde evimizin havasından mıdır suyundan mı bilinmez gene şovuna devam... Artık Bade'nin ihtiyaçlarına yetişemediğimiz noktada pes ettik ve nolur uyu biraz diye yalvarıp yakarmaya başladık.. Dualarımız 4saatliğine kabul oldu.. Sabaha karşı 3:30 da ayaktaydık ve adeta imam gibi bekledik ezanı ama beklemek yetmedi , cemaate namazı kıldırıp herkesi evine yollayıp sabah 6:00ya karşı yattık...Sabah da babasını işe uğurlamayı vazife bilen Bade'me baktıkça sinirden gülme krizlerine girdiğimi farkettim.
Sonuç olarak çocuk yetiştirmek konusunda söylenenler kifayetsiz kalıyor , açıkçası tarifi yok..
İnşallah deneye yanıla bir duzen tutturacak Bade'de :)Temennimiz o yönde. Dualarımız sizlerle.
YanıtlaSil