Sevgili Bade'miz;
Bugün 12aralık cumartesi.Seninle beraber ilk kez babişin işyerine gittik. Çok güzel ve aydınlık bir ofis veverimli çalışmak için herşey sağlanmış. Zaten babiş de hakkını verdi çalışmanın,mesaiye bile kaldık bugün:)
Babasının işyerine en erken giden bebiş oldun sanırım:).Ben küçükken annemle ve babamla onların işyerlerine gitmeye bayılırdım.Onların iş arkadaşlarının ilgisi canımı sıksa da daktilolar ve ısmarlama gasoşlar (gazoz) bütün sıkıntımı alıp götürürdü. Sabahına erken kalmak da olsa büyük bir hevesle uyurdum ertesi gün işe gideceğim gecelerde.
İşte bahsettiğim daktilo da bu.Sadece yazı yazmaya yarayan bir aygıttı.Ben onu kimseyle paylaşmak istemesemde mecbur kaldığım olurdu.
Babasının işyerine en erken giden bebiş oldun sanırım:).Ben küçükken annemle ve babamla onların işyerlerine gitmeye bayılırdım.Onların iş arkadaşlarının ilgisi canımı sıksa da daktilolar ve ısmarlama gasoşlar (gazoz) bütün sıkıntımı alıp götürürdü. Sabahına erken kalmak da olsa büyük bir hevesle uyurdum ertesi gün işe gideceğim gecelerde.
İşte bahsettiğim daktilo da bu.Sadece yazı yazmaya yarayan bir aygıttı.Ben onu kimseyle paylaşmak istemesemde mecbur kaldığım olurdu.
Şimdi benim yerimde senin biraz büyümüş halin olsa kimbilir ne kadar mutlu mesut olurdu diye geçiyor içimden. Bir de şimdi ki çocuklar da benim çocukluğum gibi hevesliler mi annelerinin babalarının işyerlerine gitmeye diye bir soru geçiyor aklımdan... Benim çocukluğumda eve daktilo almak fikri kimsenin aklına gelmezdi herhalde ki kimsenin evinde de görmedim. Anca işyerlerinde varolan aykırı bir dünyaydı o aygıtlar. Şimdiyse evlerde bilgisayar,faks,fotokopi makinası ve internet dahil herşey var zaten,ofislerde çocuklar için ilginç ne kaldı ki... Merak ediyorum bakalım sen çocuk aklınla nasıl duygular besleyeceksin işyerlerine karşı..
Babişin işyeri ve çocukluk derken kendi çocukluğumu özlediğimi farkettrim.Çok güzel bir çocukluk yaşadım ve hatırlamak bile mutlu ediyor beni. Birçok şeyin değeri büyüktü benim için. Babamın Beyoğlu'ndan aldığı ve oturunca aynı boyda olduğum çikolatalar,annemin işten eve dönüşlerde getirdiği profiteroller ve hamburgerler...Dünyalar benim olurdu. Annemin iş dönüşleri hem onu özlediğim hem de süprizleri merak ettiğim için heyecanlı bekleyişler olurdu. O zamanlar şimdi ki gibi herköşe başında yoktu bu saydıklarım.Şimdi Uzakdoğu bile elimizin altında sanki. Belki o yüzden hiçbirşeyin değeri ve tadı eskisi gibi değil... Zamane çocuklarına süpriz yapabilmek için Ay'dan krater getirmek gerekecek belki de..
Çocukluk çağı ne kadar doya doya yaşansa da tadı damakta kalmaya devam eden bir dönem. Dilerim sana güzel hatıralarla dolu bir çocukluk yaşatabiliriz ve sen de hatırlamaktan keyif duyarsın ömür boyu.
Sevgilerimle..
